Don't stop

Czuję, jakby ostatnie dni chciały mi wynagrodzić wcześniejsze samopoczucie i sytuacje, które mnie dotykały.  Kolejne zaskoczenia nie mają końca. Już prawie udało mi się zostawić poprzedni semestr za sobą, by móc skupić się na kolejnym. Wydaję mi się, że nowe zajęcia utwierdziły mnie mocniej w postanowieniu, dotyczącym dalszej przyszłości. Coraz bardziej utożsamiam się z dziennikarstwem. Cieszę się, że na poszczególnych zajęciach odnajduję coś dla siebie, co daje mi inspiracje.

W momencie, gdy dowiedziałam się, że Foster The People przyjeżdżają do Polski, nie mogłam w to uwierzyć. Moja radość nie znała granic i wciąż jestem w tym pozytywnym szoku, powodującym przypływ miłych i przyjemnych odczuć. Już 8 maja pojawią się w warszawskim klubie Palladium i oczywiście nie może mnie tam zabraknąć :) Zdążyłam zamówić bilety na ich koncert, na który wybieram się ze znajomymi. Teraz nie pozostaje mi nic innego, jak tylko czekać za przesyłką, a następnie 78 dni, by móc posłuchać ich na żywo, dostrzec na własne oczy, a po całym wydarzeniu znaleźć się blisko nich i zapamiętać te chwile głęboko w sercu :)

Dzisiaj wróciłam z Empiku z nowym nabytkiem, ich debiutancką płytą. Polecam ją wszystkim zainteresowanym osobom. Naprawdę warto poświęcić kilka minut na przesłuchanie ich utworów, w większości napisanych przez wokalistę zespołu, Marka Fostera :)

Jutro po raz kolejny wybieram się na plan serialu, więc mam nadzieję, że podobnie jak dzisiaj, miło spędzę ten dzień :)